Ernstige onderzoeksjournalistiek is monnikenwerk. Je snuffelt in archieven, je vecht tegen de geheimhouding, je puzzelt met duizenden fiches, tot alles op zijn plaats valt.
Begin 1994 begonnen vakbondsmensen uit de openbare diensten samen met journalist Gérard de Selys, delegee bij de openbare omroep RTBf, een onderzoek naar de politiek van de Europese Unie om openbare bedrijven te privatiseren. "De richtlijnen van de Europese Commissie vertellen maar de helft", zegt de Selys. "Om ze echt te begrijpen, moest ik ook alle kladversies en brieven vinden."
Hij las twee ton documenten. Vele waren hem heimelijk bezorgd door vertrouwensmensen bij de Europese instellingen. "Het moeilijkst", zegt de Selys, "is de geheimtaal van de technocraten. Daar moet je door. Het is of je van een meubel het vernis afbijt. Dat is het werk van een journalist."
De Selys’ conclusies waren onthutsend. "De Europese Unie wordt gestuurd door de European Round Table, dat is een gesloten club van een 40-tal Europese topindustriëlen. Die kreeg de Europese Commissie zover dat alle lidstaten verplicht werden alle balansen van alle openbare bedrijven op te sturen. Zo wisten de patroons waar de rendabele brokken zaten die zij wilden privatiseren."
LEES VERDER: Hoe het begint // De dubbele tong van Philips // Afbakenen // Green Guerillas // Praten met mensen // Volkskenners // Correspondenten // Data-bases // Overheidsdocumenten // Internet als bron // Bronnenkritiek // Alternatieve media // Tonnen papier // Gegevens kruisen // Business-bivak // Met de computer //
|