Informatiediensten eigenen zich informatie toe als een verhandelbare grondstof. Dat gaat van wetteksten en weerberichten tot bedrijfsgegevens, verkeersinfo, statistieken en nieuws. In Frankrijk zet die markt 10,4 miljard euro om, in Europa maar liefst 68 miljard euro.
De grootste datacommercanten zijn privé-bedrijven (Reuters, Coface...) maar ook de staat handelt ijverig in data.
En de burger betaalt: enkel wie geld heeft, komt erbij. Ook sommige interessante media nota bene - zoals het persbureau IPS - moeten hun informatie verkopen om te kunnen overleven.
Hoe dan ook, de kluizen van de informatiebanken moeten open, zodat de informatieschat eerlijk verdeeld wordt. In afwachting kunnen we informatiestops omzeilen, via bevriende organisaties, openbare bibliotheken of universiteiten die op betalende informatie geabonneerd zijn.
LEES VERDER: Hoe het begint // De dubbele tong van Philips // Afbakenen // Green Guerillas // Praten met mensen // Volkskenners // Correspondenten // Data-bases // Overheidsdocumenten // Internet als bron // Bronnenkritiek // Alternatieve media // Tonnen papier // Gegevens kruisen // Business-bivak // Met de computer //
|