|
Ook progressieven hebben soms last van vooroordelen die een correcte waarneming in de weg staan. Op 7 april 2002 trok een betoging door Brussel. Tienduizenden mensen, vooral van Maghrebijnse origine, betuigden die dag hun solidariteit met het Palestijnse volk. Onderweg stopten grote groepen betogers om te bidden. Ze droegen foto’s van de Al-Aqsah-moskee mee, en groene vlaggen met de naam van Allah.
Indymedia.be publiceerde foto’s van de biddende betogers en de vlaggen. Maar een bevriend fotograaf merkte op dat hij die taferelen bewust niet had gefotografeerd. Dat religieus vertoon, vond hij, was in een politieke betoging niet op zijn plaats. Het rook volgens hem naar islam-recuperatie. Wij antwoordden dat niemand kritiek had gehad op foto’s van betogende priesters met christelijke kruisen.
Een week later was er opnieuw een solidariteitsactie voor Palestina. We vroegen enkele mensen om uitleg. Een moeder zei: "Dezelfde moslimhaat die Israël uitspeelt tegen de Palestijnen en die gebruikt wordt om het embargo tegen Irak en de bombardementen op Afghanistan te verantwoorden, leidt hier in Brussel tot racistische moorden."
We begrepen dat voor de Belgen van Arabische afkomst de strijd voor erkenning en aanvaarding van hun godsdienst samenvalt met hun solidariteit met het Palestijnse volk. Toen we dat ook op de Indymedia.be-website schreven, kwamen er vijandige commentaren. In de stijl van: "Ik mag van die moslims mijn lief niet kussen op de betoging, ze zijn tegen homo’s, ze onderdrukken hun vrouwen." Dat toonde hoe onredelijk diep de afkeer voor de islam ingebakken zit.
 LEES VERDER: Shit happens? // Politieke hooligans // Zelfontketende spiraal // Kolonisatie // Fotobijschrift // Context meegeven // Saddam valt // Ketters // ’Spontane volksopstand’ // Oude mythe // Islam-recuperatie // Van Abraham tot Arafat // MERIP: modern conflict // VN: kolonialisme //
|
