De media houden ervan te dramatiseren. Ze vereenvoudigen, ze steken spanning in verhalen, ze blazen tegenstellingen op. Moeilijke passages worden geschrapt. De media doen dat des te radicaler met revolutionaire leiders. Als ze over hen vertellen, vergeten ze de helft van de geschiedenis.
Neem Malcolm X. Spike Lee draaide in 1992 een film over hem. Maar de film hapert, zoals de naald op een vinylplaat kan blijven hangen. X’s militante periode als leider van de Black Muslim-beweging komt stevig uit de verf maar zijn laatste jaren ontbreken.
Is dat toeval? In die laatste jaren stapte X af van zijn vicerale afkeer voor de blanken en zocht hij in het socialisme een antwoord op het racisme. Hij propageerde dat het volk zich moest bevrijden "by all means necessary", desnoods met geweld, en sloot zich bij de Black Panters aan. Ze organiseerden zelfverdedigingsgroepen tegen de racistische politie. (Waarom) legde Spike Lee zich zelfcensuur op voor die cruciale ontknoping?
LEES VERDER: Shit happens? // Politieke hooligans // Zelfontketende spiraal // Kolonisatie // Fotobijschrift // Context meegeven // Saddam valt // Ketters // ’Spontane volksopstand’ // Oude mythe // Islam-recuperatie // Van Abraham tot Arafat // MERIP: modern conflict // VN: kolonialisme //
|