|
Visueel schieten de alternatieve media nog vaak tekort. Ze maken bijna uitsluitend fotoreportages in de eerste graad: van betogingen. Het gebeurt nog zelden dat onze foto’s de verborgen kant van de problemen in beeld brengen. Foto’s verschijnen bovendien meestal apart. Tekst en beeld vormen geen eenheid. En uiteindelijk primeert dan het woord.
Foto’s zijn wel populair. Wat doen bezoekers van de Indymedia-sites na een betoging of actie? Ze bekijken de foto’s. Om te weten wie er was of wat ze gemist hebben. Pas daarna lezen ze de verslagen.
Onze publicaties zouden rekening moeten houden met de slagkracht van beelden. Teksten hebben pas echt effect als titel, inleiding en beelden welbewust op elkaar zijn afgestemd. Beelden (foto’s, tekeningen, karikaturen, infografieken) zijn in dat samenspel het voornaamste. In die optiek staan foto’s en teksten op gelijke voet.
Sommige foto’s moet je in alle richtingen lezen, vooraleer ze hun geheim prijsgeven. Susan Meiselas’ ’Cuesta del Plomo’ uit 1981 is zo’n intrigerende foto. Op het eerste gezicht een exotisch landschap, maar bij nader toezien een luguber document. Aan ’jouw voeten’ ligt het onderlijf van een mens met daaraan nog een wervelkolom. De foto is gemaakt op de plaats waar de doodseskaders van de Nicaraguaanse dictator Somoza tientallen sympathisanten van de sandinistische revolutie executeerden.
 LEES VERDER: Van SMS naar kort bericht // Feitenverslag // Begrijpelijke taal // Drempels overwinnen // Schrijfplan // Humor // Storytelling // Weblogs // Web-writing // Clichés // Fotoreportage // Fotocommunicatie // Class war // Fototaboes // Kleine televisie // Beeldverhalen //
|
