|
Redacties worden afgeslankt en archieven gesloten; de tijd die journalisten mogen besteden aan onderzoek wordt tot een strikt minimum herleid. Vooraleer je over iets kan berichten, moet je tijd hebben om je in te werken, je onderwerp te leren kennen en te begrijpen.
Maar voor de mediabedrijven kost die tijd geld. De productiviteit van de journalisten wordt opgedreven van één naar twee tot vijf onderwerpen per dag. Het is rendabel de politiescanner aan te zetten en achter alle ongevallen en overvallen aan te hollen. Dan ben je zeker van exclusief, dramatisch en cameravriendelijk materiaal. Een journalist laten zoeken naar de oorzaken, hem of haar het verkeersbeleid laten doorlichten of de oorzaken van criminaliteit laten opsporen is veel te duur en niet rendabel.
Om toegang te krijgen tot de nieuwste ontdekkingen moeten wetenschappers peperdure abonnementen nemen op gespecialiseerde publicaties. Dat is een probleem, vroeger vooral voor onderzoekers in de Derde Wereld, maar vandaag ook voor hun Amerikaanse en Europese collega’s.  LEES VERDER: Geschiedenis // Bedrijfsvriendelijk // Deregulering // Weg met de vakbond! // De privé openbare omroep // Informatie als koopwaar // Foto’s aan de lopende band // Geen beelden, geen nieuws //
|
