Toen de Turkse dichter Nâzim Hikmet in de jaren ’40 tussen andere (politieke) gevangenen in Bursa in de cel zat, noteerde hij hun verhalen. "Het waren de gedachten van boeren, dagloners, arbeiders en soldaten."
Hij liet ze beetje bij beetje naar buiten smokkelen. Pas toen hij weer op vrije voeten was, voegde hij ze samen tot het indrukwekkende epos Mensenlandschappen. Hikmet: "Mijn helden waren niet de generaals, schoonheidskoninginnen, miljardairs of moordenaars, maar arbeiders, boeren en handwerkslieden wier roem nooit doordrong tot buiten de fabrieken, werkplaatsen, dorpen en arbeidersbuurten."
LEES VERDER: Vinger aan de pols // Financiële experten // Politiemoorden // Laat ze spreken // Informatie smokkelen // Het interview // Studs Terkel // Ook zelf spreken? // Stuwende krachten // Schijninspraak // Welke controverse? // Baron wie? //
|