|
Begin juli 2003 kreeg Oxfam-International ongeveer 20.000 woedende e-mailberichten toegestuurd. Ze waren afkomstig van leden van een van de vele machtige, zionistische lobbygroepen in de Verenigde Staten, het Simon Wiesenthal-centrum. Het centrum heeft de jacht geopend op alles wat in zijn ogen antisemitisch is. Maar in het geval van Oxfam was er iets bijzonders aan de hand.
Het Wiesenthal-centrum (dat in de States zo’n 400.000 leden zegt te tellen) zette Oxfam onder zware druk, omwille van een pro-Palestijnse campagne van Oxfam-Solidariteit en Oxfam-Wereldwinkels in België. Die hadden zich eind 2001 aangesloten bij een boycotactie van Israëlische groenten en fruit. "Israëlisch fruit smaakt bitter. Zeg nee tegen de bezetting van Palestina. Koop geen groenten en fruit uit Israël", zo staat er op de affiches. Daarop ook de afbeelding van een sinaasappelschijfje waaruit bloed sijpelt.
Het Simon Wiesenthal-centrum vertaalde de boycotslogan echter als "Kauf nicht bei Juden" (Koop niet bij joden), de racistische leuze van de nazi’s in Duitsland in de jaren dertig. Het centrum protesteerde tegen het ’antisemitisme’ van de Oxfam-antennes in België.
In plaats van het Simon Wiesenthal-centrum een proces aan te doen wegens laster en eerroof, bood de top van Oxfam-International en Oxfam- Amerika zijn excuses aan. Oxfam-Solidariteit plooide en stapte in alle stilte uit de pro-Palestijnse actie. Op de websites van Oxfam- Solidariteit en de Wereldwinkels werden de links met de boycotactie verwijderd (uit: Wim De Neuter, ’Zionistische lobby schiet met scherp’, in Uitpers, oktober 2003).
 LEES VERDER: Blaffende honden // Oorlog // Nachtelijke telefoons // Ondermijning // Stuur de politie // Zionisme // Postkaarten // Plooit Indymedia? //
|
