Dat over en weer verhuizen illustreert dat de normen vervagen. Vroeger moest wie van een politiek kabinet kwam, eerst een tijdlang ’in quarantaine’. Dat was een formele geplogenheid. Vandaag steekt het zo nauw niet meer. Je hebt nu professionele voorlichters, die in eender welk milieu gedijen: "als we onze job maar kunnen doen".
Het lijkt een paradox, maar toch: ligt de professionalisering aan de basis van deze normvervaging? Chomsky en Herman vinden deels van wel. Uitgevers moedigen vandaag beroepsvervolmaking aan. Bijscholing wordt als het ware een kwaliteitslabel voor een krant.
Met de snelle technologische evolutie en de toenemende complexiteit van dossiers, is bijscholing nodig. Er ontstaan vakgroepen - bijvoorbeeld in de onderzoeksjournalistiek - die zich toeleggen op het doorgeven van methodes en ervaringen. Hun cursussen kosten veel geld. Daarnaast schieten ook journalisten- en mediascholen als paddestoelen uit de grond. Elke hogeschool, elke universiteit, heeft nu een afdeling Public Relations, Marketing en Journalistiek. In het programma van zulke afdelingen lopen journalistiek en pr door elkaar. Maar de kern van de zaak is: wat leer je op die mediascholen? "Professionalisme maakt sommige commerciële waarden eigen, die de media-eigenaars dierbaar zijn", schrijft Edward Herman in zijn update van het Propaganda-Model. LEES VERDER: Officiële bronnen // Ingebed // Stoelendans // A job is a job // Joepi, den Eric! // Cross-over // Mediapolitici // Public Relations voor privé-belangen // Officiële deskundigen //
|