|
Goede reporters voelen zich tussen de mensen als vissen in het water. Dat is een kwestie van ervaring en overtuiging, en ook van wat durf. Je moet je eigen timide kantjes overwinnen, soms moet je echt je mannetje staan.
Toen we met enkele activisten van Indymedia naar een stakerspiket in de haven gingen, riep een dokwerker: "Ah, de Libelle is daar." We reageerden met een kwinkslag, en het ijs was gebroken.
Met welk medium je ook werkt, deze vuistregels komen altijd van pas:
 werk in team;
zoek de organisatoren op, spreek af hoe je contact houdt, zij verwittigen als hun plannen veranderen;
toon oprechte belangstelling, spreek zoveel mogelijk mensen aan;
luister goed naar wat de mensen vertellen en leef je zo goed mogelijk in hun situatie in;
stel telkens jezelf voor, deel flyers of naamkaartjes uit met je contactgegevens;
noteer zoveel mogelijk details over omgeving, verloop, opmerkelijke randgebeurtenissen, incidenten, emoties, gebaren, opschriften;
noteer telefoonnummers van de mensen: als je nadien twijfelt over een deel van je verhaal, kun je per telefoon verduidelijking vragen;
wat je vertelt, moet correct zijn;
denk aan je resultaat: begrijp je de kern van de zaak? Heb je de kopstukken ontmoet? Kan je een volledig verhaal vertellen?
 LEES VERDER: Wakker schudden // Onderwerpen genoeg // Alternatieven // Voorbereiding // Ter plaatse // Tips voor video // Tips voor audio // Tips voor foto // Schrijven & interviewen // Directe acties // Embargo // Betogingen // Perskaarten // Geef de feiten weer // Incidenten // Wat mag (niet)? // Verboden te filmen // Live from S-Hell // Persconferentie // Nieuwsmanagment // Onderhandelingen // Internationale actie // Op reis // Reporter in het buitenland // Lounge Lizards // Dagboek uit Bagdad //
|
