Alternatieven zijn een onaangeroerde goudmijn voor reportages. De mainstream-media doen alternatieven af als utopische dromen. Of ze kapselen alternatieven in door ze als life-style-curiositeiten te bestempelen. Zo werden de eco-activisten die het Lappersfortbos in Brugge bezetten om het te beschermen, voorgesteld als boomknuffelaars.
De stelling dat actievoerders alleen maar kunnen afbreken zonder iets in de plaats te stellen, is een dooddoener met een baard van 150 jaar. Het gamma van alternatieven is namelijk onuitputtelijk en enthousiasmerend.
Enkele pistes:
mijnwerkers maken een gesloten mijn rendabel (in Wales); stakende staalarbeiders houden hoogovens draaiend en passen tijdens algemene vergaderingen directe democratie toe (Forges de Clabecq); de volksmassa in Venezuela werkt actief aan de zogenaamde participatieve democratie; artsen bieden gratis hun diensten aan (Geneeskunde voor het Volk); basisgroepen geven mensen kansen volgens hun bekwaamheden en streven gelijkheid na tussen seksen, origines en leeftijden; streetparty’s toveren de straat om tot publieke feesten.
LEES VERDER: Wakker schudden // Onderwerpen genoeg // Alternatieven // Voorbereiding // Ter plaatse // Tips voor video // Tips voor audio // Tips voor foto // Schrijven & interviewen // Directe acties // Embargo // Betogingen // Perskaarten // Geef de feiten weer // Incidenten // Wat mag (niet)? // Verboden te filmen // Live from S-Hell // Persconferentie // Nieuwsmanagment // Onderhandelingen // Internationale actie // Op reis // Reporter in het buitenland // Lounge Lizards // Dagboek uit Bagdad //
|