Digital Millennium Copyright Act   gepubliceerd: 23.04.2004 // laatste update: 27.05.2004

In 1998 keurde het Amerikaanse Congres de ‘Digital Milennium Copyright Act’ goed, een ingrijpende wetgeving inzake copyright, brevetten en patenten met verstrekkende gevolgen:

  De wet maakt het mogelijk om alles wat gekopieerd wordt te controleren. Bedienden in kopieercentra mogen dan hun best doen om na te gaan wat je in hun winkel kopieert, het blijft onmogelijk te controleren wat jij allemaal op je computer doet. Om naar behoren te kunnen controleren wil men speciale hardware ontwikkelen. Er bestaan al concrete plannen om in elke harde schijf een ’opzichter’ in te bouwen. Zonder toestemming van die opzichter zal je geen toegang hebben tot bepaalde gegevens of software, of zal je bepaalde dingen niet kunnen kopiëren.

  Tot enkele jaren geleden mocht je nog cd’s kopiëren voor vrienden. Vandaag is dat een misdaad geworden en kan je voor het overhandigen van een kopie van je favoriete software of cd achter de tralies verdwijnen.

  De muziek- en software-industrie creëerden organisaties die mensen aanzetten om te verklikken. Op televisie, in de tram of in de kranten vind je advertenties die aansporen om mensen aan te geven die software of muziek kopiëren.

  De Internet Service Providers (ISP) werden wettelijk verantwoordelijk voor alles wat hun gebruikers publiceren op hun website. De enige manier waarop ze die verantwoordelijkheid kunnen vermijden, is een website waarover geklaagd wordt te sluiten, en dit uiterlijk twee weken na de klacht. Je mag vandaag je recht op vrije meningsuiting dus niet meer verdedigen voor de rechter: je ISP trekt gewoon de stekker uit.

  Enkele jaren geleden waren piraten uitgevers die hun auteurs niet betaalden. Vandaag worden er propagandacampagnes gevoerd om mensen die een kopie aan hun lief geven als piraat te brandmerken.

Wie dacht dat het in Europa niet zo’n vaart zou lopen, onderschat de ijver en de macht van lobbygroepen van de software- en muziekindustrie. In september 2003 werd in het Europese Parlement voor het eerst gestemd over een gelijkaardige wet. Het voorstel werd nipt verworpen omdat activisten aan de alarmbel trokken. Lobbygroepen laten zich echter niet zo makkelijk afschepen.

Op het ogenblik dat we dit schrijven (najaar 2003) wil men een aangepaste versie laten goedkeuren. Jannely Fourtou, de echtgenote van de baas van media- en muziekreus Vivendi, moet over deze wetgeving rapporteren voor de Europese Commissie. Dat er sprake is van belangenvermenging is waarschijnlijk voorzichtig uitgedrukt. Fourtou diende een amendement in op het voorstel van de Commissie, waardoor mensen die MP3’s met elkaar uitwisselen in de gevangenis kunnen belanden.

Ook de propagandamachine draait in Europa al op volle toeren. Of dacht je dat het toeval was dat her en der muzikanten persconferenties geven tegen piraterij? Nochtans ontvangt de gemiddelde muzikant slechts 4% van wat jij betaalt voor een cd, de rest blijft hangen bij de platenbonzen.

LEES VERDER: Digital Millennium Copyright Act // Een beknopte geschiedenis / Alle rechten voorbehouden // Nieuwe media, nieuwe regels // Free software foundation // Free as in free speech, not as in free beer // Wicked Wikipedia // Creative Commons //