Het was in de herfst van 2000. Deelnemers aan onze workshops met Indymedia vroegen of ze geen geschreven neerslag konden krijgen. Zo ging de bal van dit boek aan het rollen.

De onvrede over de klassieke en commerciële media is de drijfveer om alternatieve berichtgeving en media te maken. De kritische analyse van de media is dan ook ons uitgangspunt: we gaan op zoek naar de mechanismen die verhinderen dat mediawerkers hun werk naar behoren kunnen doen. En het laatste deel van het boek bespreekt een aantal noodzakelijke organisatievormen om wél oprechte media te kunnen maken.

‘We denken dat niemand beter dan de betrokkenen zelf verhalen van onrecht, uitsluiting en uitbuiting kunnen vertellen.’ Dat is vanaf het ontstaan het uitg angspunt van indymedia.be.

Onze methodiek groeide door de vele discussies, ervaringen, experimenten en confrontaties met andere visies over die vraag: hoe ‘het woord aan het volk’ te geven.

De uitgever verplichtte ons uit de goudmijn van voorbeelden, ervaringen en inspiratiebronnen het essentiële te halen. Anders zou het boek te zeer uit de kluiten wassen. Toch wilden wij in het tweede deel veel aandacht besteden aan de beweging voor vrije software, want we voelen ons schatplichtig aan de Free Software Foundation en de opensource beweging.

Omdat er al heel wat praktische handleidingen bestaan over technologie en journalistiek, geven we in deel 4 vooral een aanzet met een eigen visie over hoe zich die mediatechnologie eigen te maken. Lezers kunnen hun opmerkingen, voorstellen en aanvullingen mailen naar info@dewereldmorgen.be.

Zo is het boek de neerslag van de manier waarop wij de uitdaging aangaan: be the media, get basic!

Han Soete, maart 2004