Samen met enkele andere jongeren richtte Moore een weekblad op, The Flint Voice. Daarin werden wantoestanden in hun stad op de korrel genomen. Ze breidden hun actieterrein snel uit en doopten de krant om tot The Michigan Voice. Moore’s kwaliteiten als satiricus brachten hem even naar San Francisco, waar hij een tijdje als hoofdredacteur werkte voor het prestigieuze magazine Mother Jones. Na een conflict met de redactie werd hij ontslagen en keerde naar Flint terug. Hij werd depressief. Op een van die donkere dagen kreeg Moore het lumineuze idee een documentaire te draaien over de invloed van General Motors in zijn geboortestreek. Hij organiseerde bingoavonden om het project te kunnen betalen. Het resultaat kwam er in 1989: Roger & Me.
Roger & Me is een zoektocht naar de redenen achter de sociale drama’s die General Motors eind jaren tachtig in Flint aanrichtte. De hele film lang probeert Moore de grote baas van GM, Roger Smith, te pakken te krijgen voor een interview. De pogingen om Smith mee te krijgen naar Flint om zelf de sociale puinhoop te gaan bekijken, lopen als een hilarische ’running gag’ door de film. Wanneer hij bij het hoofdkwartier van GM in Detroit arriveert, zetten veiligheidsagenten hem meteen op straat. Daarna gebeurt nog eens hetzelfde tijdens een bestuursvergadering van GM. Ook zijn zoektocht naar het landgoed van Roger Smith draait op niks uit. Uiteindelijk krijgt hij Smith, na enkele bezoekjes aan jacht- en golfclubs, voor de microfoon.
Moore bokste daarna twee tv-series in elkaar, The Awful Truth en TV-Nation, waarin hij de onzichtbare hand van het kapitalisme hekelt. Beide series werden uitgezonden door nationale zenders in de VS, wat Moore in 1995 een Emmy Award opleverde voor ’Outstanding International Series’.
Moore bleef ook schrijven, wat in 1997 leidde tot zijn eerste boek Downsize This, waarin hij ten strijde trekt tegen iedereen die het leven harder en moeilijker maakt: multinationale bedrijven, mediagroepen, politici, ... Het vervolg kwam er in 2002, met de wereldwijde bestseller Stupid White Men, waarin de Bushjunta de volle lading krijgt. Moore doet in het boek onder meer een oproep aan de Verenigde Naties om Bush en zijn regering uit het Witte Huis te gooien. Stupid White Men werd trouwens bijna gecensureerd: de uitgever aarzelde het te publiceren maar besliste na een internetcampagne van bezorgde en woedende Amerikanen het boek toch te laten verschijnen. In zijn volgende boek, Dude, where’s my country?, zet Moore de strijd tegen zijn ’president’ onverstoorbaar verder.
LEES VERDER: Stupid white Bush // Clown prince //
|